晏子春秋 - 篇二十七

叔向问人何以则可保身晏子对以不要幸

叔向问晏子曰:“人何以则可谓保其身?”

晏子对曰:“诗曰:‘既明且哲,以保其身,夙夜匪懈,以事一人。’不庶几,不要幸,先其难乎而后幸,得之时其所也,失之非其罪也,可谓保其身矣。”

目录

卷一·内篇

篇一 篇二 篇三 篇四 篇五 篇六 篇七 篇八 篇九 篇十 篇十一 篇十二 篇十三 篇十四 篇十五 篇十六 篇十七 篇十八 篇十九 篇二十 篇二十一 篇二十二 篇二十三 篇二十四 篇二十五

卷二·内篇

篇一 篇二 篇三 篇四 篇五 篇六 篇七 篇八 篇九 篇十 篇十一 篇十二 篇十三 篇十四 篇十五 篇十六 篇十七 篇十八 篇十九 篇二十 篇二十一 篇二十二 篇二十三 篇二十四 篇二十五

卷三·内篇

篇一 篇二 篇三 篇四 篇五 篇六 篇七 篇八 篇九 篇十 篇十一 篇十二 篇十三 篇十四 篇十五 篇十六 篇十七 篇十八 篇十九 篇二十 篇二十一 篇二十二 篇二十三 篇二十四 篇二十五 篇二十六 篇二十七 篇二十八 篇二十九 篇三十

卷四·内篇

篇一 篇二 篇三 篇四 篇五 篇六 篇七 篇八 篇九 篇十 篇十一 篇十二 篇十三 篇十四 篇十五 篇十六 篇十七 篇十八 篇十九 篇二十 篇二十一 篇二十二 篇二十三 篇二十四 篇二十五 篇二十六 篇二十七 篇二十八 篇二十九 篇三十

卷五·内篇

篇一 篇二 篇三 篇四 篇五 篇六 篇七 篇八 篇九 篇十 篇十一 篇十二 篇十三 篇十四 篇十五 篇十六 篇十七 篇十八 篇十九 篇二十 篇二十一 篇二十二 篇二十三 篇二十四 篇二十五 篇二十六 篇二十七 篇二十八 篇二十九 篇三十

卷六·内篇

篇一 篇二 篇三 篇四 篇五 篇六 篇七 篇八 篇九 篇十 篇十一 篇十二 篇十三 篇十四 篇十五 篇十六 篇十七 篇十八 篇十九 篇二十 篇二十一 篇二十二 篇二十三 篇二十四 篇二十五 篇二十六 篇二十七 篇二十八 篇二十九 篇三十

卷七·外篇

篇一 篇二 篇三 篇四 篇五 篇六 篇七 篇八 篇九 篇十 篇十一 篇十二 篇十三 篇十四 篇十五 篇十六 篇十七 篇十八 篇十九 篇二十 篇二十一 篇二十二 篇二十三 篇二十四 篇二十五 篇二十六 篇二十七

卷八·外篇

篇一 篇二 篇三 篇四 篇五 篇七 篇八 篇九 篇十 篇十一 篇十二 篇十三 篇十四 篇十五 篇十六 篇十七 篇十八
手机访问当前页面